Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι μας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πολιτική ηγεσία και διοικητική ιεραρχία, θα επιτελέσουμε το χρέος μας μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές και δημοσιονομικές συνθήκες. Το χρέος μας είναι αφενός να εξορθολογήσουμε το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης, έτσι ώστε η Ελλάδα να μην αναστενάζει στα δικαστήρια και αφετέρου να εγκαθιδρύσουμε κανόνες διαφάνειας στο κέντρο της δημόσιας ζωής, προκειμένου ο Έλληνας πολίτης να εμπιστευτεί εκ νέου τους πολιτικούς και την πολιτική, να αποκατασταθούν οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικής και πολιτών.
Στη διάρκεια της συζήτησης των Προγραμματικών Δηλώσεων είχα την ευκαιρία –πιστεύω αναλυτικά- να παρουσιάσω την πολιτική του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δεν θα επανέλθω, για να μην ταλαιπωρήσω το Σώμα. Θα συνοψίσω απλώς μερικές πληροφορίες που είναι χρήσιμες για τη δική σας εκτίμηση ενόψει της ψηφίσεως του Προϋπολογισμού.

Επιλέγω να παρουσιάσω τις άμεσες προτεραιότητες, γιατί έχουμε ένα χρονικά αρθρωμένο πρόγραμμα.
Μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου οι δύο Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές, που συστήσαμε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για τον εξορθολογισμό και την επιτάχυνση στην απονομή της Δικαιοσύνης, θα έχουν παραδώσει έτοιμα σχέδια νόμου τα οποία θα έχω την ευκαιρία να συζητήσω  με φορείς, αλλά κυρίως με τους συναδέλφους μου όλων των Κομμάτων, πριν εισαχθεί προς συζήτηση στη Βουλή, δηλαδή στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή.
Δεύτερον, στις αρχές, επίσης, του έτους θα εισηγηθούμε το νομοσχέδιο για την επαναφορά του αυτοδιοίκητου.
Επίσης, στο πρώτο 3μηνο του έτους θα είμαστε έτοιμοι να εισηγηθούμε σχέδιο νόμου για την αλλαγή στον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης σε μία προσπάθεια να καταδείξουμε στην πράξη πώς αντιλαμβάνεται, πράγματι, η Κυβέρνηση την ανεξαρτησία των δικαστών.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα θα αλλάξει το καθεστώς λειτουργίας της Εθνικής Σχολής Δικαστών. Μια, δε, από τις βασικές αρχές θα είναι ότι τα Όργανα διοίκησης της Εθνικής Σχολής Δικαστών δεν μπορούν να έχουν πολλές θητείες. Διότι παρίσταται ως αξιοπερίεργο στην κρίση του ελληνικού λαού ο Πρόεδρος ενός Ανωτάτου Δικαστηρίου ή ο Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου ή οι Γενικοί Επίτροποι να έχουν μία θητεία, οι Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων να έχουν μία θητεία, αλλά Διευθυντές, Γενικοί Διευθυντές και Υποδιευθυντές της Εθνικής Σχολής Δικαστών να έχουν περισσότερες από μία θητεία απροσδιόριστες μέσα στο χρόνο.
Φυσικά θα αλλάξει η Εθνική Σχολή Δικαστών και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των σπουδών, ώστε να διευρυνθούν οι πνευματικοί, κοινωνικοί και πολιτισμικοί ορίζοντες των δικαστών που θα απονέμουν αύριο σε κρίσιμες υποθέσεις δικαιοσύνη, ώστε να μην ισχύει η απαράβατη, όπως σήμερα ισχύει, αρχή, δίκαιο είναι μόνο ό,τι συντάσσεται με τη νομολογία του Αρείου Πάγου.
Πριν από λίγες μέρες, όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανακοίνωσα την πρώτη δέσμη μέτρων για τους αναγκαίους κανόνες διαφάνειας στη δημόσια ζωή. Θα είμαστε, επίσης, στην αρχή του έτους έτοιμοι να εισηγηθούμε στη Βουλή τη νομοθετική πια καθιέρωση αυτών των κανόνων. Θα ήθελα δι’ ολίγον να υπενθυμίσω ποιοι είναι αυτοί.

Πρώτον, δημιουργείται Ειδική Υπηρεσία στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, η οποία θα επεξεργάζεται όλα τα αναγκαία στατιστικά στοιχεία που χρειάζεται όχι μόνο η χώρα, αλλά και διεθνείς Οργανισμοί. Θέλω να γνωρίζετε ότι δυστυχώς ένας από τους λόγους που η Διεθνής Διαφάνεια κατατάσσει στην 71η θέση τη χώρα μας σε θέματα υπεράσπισης της διαφάνειας και της νομιμότητας, είναι ότι μέχρι τώρα όσες φορές αναζήτησε κρίσιμα στοιχεία από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και από άλλες δημόσιες Υπηρεσίες, δεν τα παρέλαβε ποτέ.
Για παράδειγμα, η Διεθνής Διαφάνεια ενδιαφέρεται να μάθει πόσοι από αυτούς που εμπλέκονται στο διασυνοριακό έγκλημα της εμπορίας ανθρώπων έχουν συλληφθεί. Πόσοι έχουν παραπεμφθεί σε δίκη; Πόσοι έχουν καταδικαστεί; Πόσοι έχουν, ενδεχομένως, εκδοθεί για να εκτίσουν την ποινή τους στη χώρα από την οποία προέρχονται;
Αυτό το παράδειγμα συνδυάστε το σας παρακαλώ με την ανάγκη πληθώρας άλλων πληροφοριών που είναι χρήσιμες, επαναλαμβάνω, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για διεθνείς Οργανισμούς.
Επειδή, λοιπόν, η χώρα μας επί πολλά χρόνια δεν είχε τη δυνατότητα να παρέχει τέτοια στοιχεία, αυτός ήταν ένας από τους λόγους –ένας από τους πολλούς, όχι ίσως ο σημαντικότερος- που βρέθηκε στα τελευταία σκαλοπάτια της διεθνούς κατάταξης ως προς την υπεράσπιση της διαφάνειας.

Το δεύτερο μέτρο που ανακοίνωσα είναι η σύσταση ειδικών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών με σκοπό, σε στενή συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία και με τη Γενική Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της πολυνομίας γιατί, όπως γνωρίζετε, η πολυνομία και η γραφειοκρατία είναι δυο από τους σταθερούς όρους που παράγουν τη διαφθορά.
Άρα, η απλούστευση των διαδικασιών και η κωδικοποίηση της νομοθεσίας σε περιοχές δράσης του δημοσίου, όπου εμφανίζονται υψηλοί δείκτες διαφθοράς,  είναι ένα έργο απολύτως αναγκαίο που καταπολεμά τελικά τη διαφθορά.

Τρίτον, ανακοίνωσα ότι, παρ’ ότι από το 2000 έχουμε ψηφίσει τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών κατά του οργανωμένου εγκλήματος, η σύμβαση αυτή δεν έχει ενσωματωθεί ακόμη στην ελληνική έννομη τάξη. Είναι επίσης μια προτεραιότητά μας.

Τέταρτον, θεωρούμε ότι στο κέντρο της αξιοπιστίας της πολιτικής ζωής πρέπει να βρίσκονται μέτρα που αφορούν εμάς τους ιδίους, τους πολιτικούς δηλαδή αξιωματούχους εν γένει. Γι’ αυτό ακριβώς πρότεινα, όταν ο ελεγχόμενος κατά το Ν. 3213 και υποβάλλων τη δήλωση περιουσιακής κατάστασης πολιτικός αξιωματούχος εν γνώσει του αποκρύπτει στοιχεία ή κάνει ανακριβή δήλωση, να υφίσταται το μέτρο της δήμευσης –προφανώς μετά από δικαστική απόφαση- του περιουσιακού στοιχείου που δεν δηλώνεται.

Το επόμενο μέτρο αφορά τη συμμετοχή σε εξωχώριες εταιρείες. Δεν θέλω να υπενθυμίσω πρόσφατα περιστατικά και συζητήσεις στα πλαίσια του δημόσιου βίου. Είναι, όμως, απολύτως βέβαιο ότι οι πολιτικοί αξιωματούχοι –εννοώ Υπουργούς, Υφυπουργούς, Γενικούς Γραμματείς και Ειδικούς Γραμματείς Υπουργείων, επικεφαλής των δυο βαθμών αυτοδιοίκησης – δεν είναι δυνατόν παρά μόνο να υπηρετούν τη χώρα με μοναδικό κριτήριο την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Άρα, δεν είναι δυνατόν να συμμετέχουν σε off shore, σε υπεράκτιες εταιρείες.
Η αποκάλυψη, λοιπόν, συμμετοχής ενός πολιτικού αξιωματούχου σε off shore εταιρεία πρέπει να συνοδεύεται από ένα ειδικό  αυστηρό μέτρο, που δεν είναι βεβαίως η προβλεπόμενη από το σημερινό νόμο ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον ενός έτους. Πρέπει να είναι βαριά πολιτική και θεσμική ποινή, η έκπτωση δηλαδή από το αξίωμα που κατέχει.

Τέλος, θα εισηγηθούμε μέτρα μιας κλιμακούμενης  ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης όσων εμπλέκονται σε πράξεις διαφθοράς, αλλά συνεργάζονται με τη δικαιοσύνη προκειμένου να αποκαλυφθούν οι πράξεις διαφθοράς. Υπό την προϋπόθεση, λοιπόν, της συνεργασίας με τη δικαιοσύνη για την αποκάλυψη πράξεων διαφθοράς και υπό τη δεύτερη κρίσιμη προϋπόθεση της επιστροφής πλήρως του περιουσιακού οφέλους που κάποιος απέκτησε εκμεταλλευόμενος τη θέση του, πράττουν περιουσιακά εγκλήματα κατά του δημοσίου, θα προβλέπεται ευνοϊκή μεταχείριση ενόχων, σε μια προσπάθεια ακριβώς να καταπολεμηθεί το ύψος και η έκταση της διαφθοράς.

Επαναλαμβάνω ότι αυτά είναι μία πρώτη δέσμη μέτρων. Δεν θα μείνουμε μόνο σ’ αυτά. Ασφαλώς και αυτή τη δέσμη μέτρων πρώτα απ’ όλα, θέλω να τη συζητήσω μ’ όλες τις πολιτικές πλευρές, μ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις και όλους τους συναδέλφους εδώ στο Κοινοβούλιο.
Είμαστε πάντοτε διατεθειμένοι να δεχθούμε παρατηρήσεις, προτάσεις, κρίσεις οι οποίες να υπηρετούν τη διαφάνεια, να καταπολεμούν τη διαφθορά. Αυτές τις παρατηρήσεις και τις κρίσεις μπορούμε να τις ενσωματώσουμε στη νομοθετική μας πρωτοβουλία.

Θα μου επιτρέψετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μείνω εδώ σε ό,τι αφορά το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Θα ήθελα να ασχοληθώ, στο λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, με ορισμένα θέματα που αφορούν τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τα  διεθνή οικονομικά ζητήματα.
Άκουσα με προσοχή αρκετούς συναδέλφους, προερχομένους από το χώρο κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να επιτίθενται προς την Κυβέρνηση και να κρίνουν δυσμενώς τον Προϋπολογισμό με  τέτοιο τρόπο που εθύμιζε ότι η διακυβέρνηση της χώρας τα τελευταία πέντε, έξι χρόνια ήταν μάλλον στα χέρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι της Νέας Δημοκρατίας.
Θα ήταν πολλαπλά ωφέλιμο για τη χώρα και το ελληνικό Κοινοβούλιο, αν όλοι μας τηρούσαμε ομόθυμη στάση αντίδρασης απέναντι σ’ αυτό που αποκαλείται γενικώς αγορές και οι οποίες τον τελευταίον καιρό ασκούνται σ’ ένα επιθετικά κερδοσκοπικό παιχνίδι σε βάρος της χώρας.
Η συνεισφορά της Αντιπολίτευσης θα ήταν μέγιστη, αν συντασσόταν με την Κυβέρνηση στην προσπάθεια να αποκρουστεί αυτό το επικίνδυνο οικονομικό παιχνίδι του διεθνούς οικονομικού συστήματος, των διεθνών οικονομικών κύκλων. Επιτρέψτε μου αυτό να το εξηγήσω.

Προφανώς, αυτοί οι κύκλοι γνώριζαν τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και προ των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, γιατί είναι απολύτως απίθανο οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, η Επιτροπή, ο κ. Αλμούνια, διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί να μην εγνώριζαν τι συμβαίνει στη χώρα προ της 4ης Οκτωβρίου. Υποθέτω ότι θα ήταν επικίνδυνο να σκεφθούμε ότι απέκτησαν γνώση των δημοσιονομικών της χώρας μετά τις εκλογές.
Αποφάσισαν, όμως, στο πλαίσιο ενός εντόνου κερδοσκοπικού παιγνίου σε βάρος της χώρας, να πολεμήσουν και τη νέα Κυβέρνηση -φοβούμαι να πω με όχι κομψούς όρους- και τον απελθόντα Πρωθυπουργό.
Θα αναφέρω το εξής: Κυριακάτικη εφημερίδα του Λονδίνου ισχυρίζεται –κάτι που προφανώς ανακάλυψε λίαν εσχάτως- ότι η παρούσα Κυβέρνηση είναι ένα «τσούρμο ερασιτεχνών». Αποκαλεί δε τον απελθόντα Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή παντελώς ανίκανο, ο οποίος εστίαζε την προσοχή του όχι στις κρατικές υποθέσεις –σύμφωνα πάντα με κυριακάτικη εφημερίδα του Λονδίνου- αλλά σε παιδικά παιχνίδια στο σπίτι του. Αυτές είναι διατυπώσεις του διεθνούς Τύπου.
Θα όφειλε στο σύνολό του ο πολιτικός κόσμος να έχει μια απάντηση απέναντι στο κερδοσκοπικό επιθετικό παιχνίδι των αγορών. Κατ’ αρχήν, τι είναι οι αγορές; Είναι ένας άγνωστος θεός τον οποίον πρέπει να γνωρίσουμε ή είναι κάτι πολύ σαφές, ένα δομημένο διεθνές οικονομικό σύστημα; Είναι ένα δομημένο οικονομικό σύστημα, στην κεφαλή του οποίου βρίσκονται μερικοί χρηματοπιστωτικοί γίγαντες. Οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί γίγαντες συνδέονται με συγκεκριμένους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και όλοι μαζί χρησιμοποιούν έναν σκληρό πυρήνα πολιτικών στελεχών –συνήθως κυβερνητών ανά τον κόσμο ή επικεφαλής διεθνών οργανισμών- για να οδηγήσουν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα εκεί που θέλουν.
Για να δούμε λίγο πώς ακριβώς πραγματοποιήθηκε αυτή η κερδοσκοπική επίθεση σε βάρος της χώρας τους τελευταίους δυο μήνες. Την πρώτη κίνηση έκαναν πολιτικά πρόσωπα, στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης τουλάχιστον, όχι μόνο, αλλά τουλάχιστον στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετέφεραν ένα κλίμα τρομοκρατίας σ’ όλη την Ευρώπη, δηλαδή ότι η ελληνική οικονομία είναι περίπου στα πρόθυρα της κατάρρευσης, της χρεοκοπίας.
Είναι προφανές ότι μέσα σ’ αυτό το τρομολαγνικό κλίμα η διαφορά απόδοσης των ελληνικών, συγκριτικά με τα γερμανικά ομόλογα, αυξήθηκε και κάθε διαφορά σε βάρος των ελληνικών ομολόγων σημαίνει αύξηση του δημοσίου χρέους της χώρας.
Μετά τις πολιτικές επικρίσεις και την κινδυνολογία περί καταρρεύσεως της χώρας, ανέλαβαν θεάρεστο έργο ορισμένοι οίκοι αξιολόγησης –ξέρετε ποιοι είναι- οι οποίοι υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Ας σημειωθεί ότι συνήθως οι πρώτοι συνδέονται στενά με τους δεύτερους, δηλαδή με τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης.
Γιατί υποβάθμισαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας; Για να χαρεί αμέσως μετά το τρίτο μέρος της διεθνούς οικονομικής σύμπραξης, δηλαδή οι πιστωτές της χώρας, διότι η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να δανειστεί από τους πιστωτές της με ακριβότερο χρήμα. Ποιος τρίβει τα χέρια του; Η ομάδα των πιστωτών της χώρας. 

Αυτό το καλά δομημένο διεθνές οικονομικό σύστημα είναι  κατεξοχήν υπεύθυνο για την παραγωγή της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Όλοι αυτοί οι οίκοι της αξιολόγησης μια μέρα πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers στην Αμερική, λίγο πριν από την κατάρρευση χρηματοπιστωτικών γιγάντων, λίγο πριν από την κατάρρευση πιστωτικών ιδρυμάτων σ’ ολόκληρο τον κόσμο, λίγο πριν από την κατάρρευση γιγάντων της στεγαστικής πίστης, βαθμολογούσαν την αμερικανική οικονομία και τα ιδρύματα, που κατέρρευσαν την επόμενη μέρα, με «άριστα». Δήλωναν, δε, σε όλους τους τόνους ότι οι «τοξικοί» τίτλοι που κατέχονται απ’ αυτά τα ιδρύματα δεν επηρεάζουν καθόλου την οικονομική τους συμπεριφορά και την οικονομική τους υγεία. Είναι οι ίδιοι οι οποίοι τώρα αξιολογούν την ελληνική οικονομία και διευρύνουν την επιθυμία των πιστωτών να δανείσουν στη χώρα μας με ακριβό χρήμα.

Ε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οφειλή της Εθνικής Αντιπροσωπείας ήταν, με ενιαία εθνική γραμμή, να αντιστεί σ’ όλους αυτούς τους κύκλους. Και η ορθή γραμμή είναι η γραμμή του Πρωθυπουργού, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η οικονομική ανασύνταξη της χώρας θα γίνει με όρους που επιβάλλει η ελληνική Κυβέρνηση και όχι με όρους που επιβάλλουν οι διεθνείς αγορές.
Σ’ αυτό το χρέος κάποιοι έμειναν πίσω και δεν παρακολούθησαν. Θα το διεκπεραιώσουμε με ευθύνη εμείς μέχρι το τέλος!
Σας ευχαριστώ πολύ.