ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, στην παλλόμενη από το ιδεολογικό πάθος των ακραίων συντηρητικών Αίθουσα οφείλω να δώσω μερικές απαντήσεις, παρότι όπως φαίνεται οι απαντήσεις αυτές δεν θα είναι χρήσιμες για τους αγορεύσαντες Βουλευτές, γιατί δεν είναι παρόντες για να καταλάβουν από την ενημέρωση που θα τους κάνω το λάθος τους.
Σέβομαι την ιδεολογική διαφορά, σέβομαι την ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά η ιδεολογία πρέπει να στηρίζεται στην επιστήμη, στα στατιστικά στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Διότι αν δεν υποστηρίζεται η ιδεολογική θέση από την επιστήμη, την πραγματικότητα και τα στατιστικά δεδομένα, κινδυνεύουν, όσοι φανατίζονται ιδεολογικά, να μετατραπούν σε θιασώτες της γνωστής σταλινικής άποψης που απαντούσε στην παρατήρηση ότι θα πρέπει η ιδεολογία να σέβεται την πραγματικότητα και την επιστήμη: «τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα και την επιστήμη».
Εξηγούμαι: Έχουμε πει πολλές φορές σε αυτήν την Αίθουσα με αφορμή άλλες συζητήσεις, ότι οφείλουμε όλοι μας να υπηρετούμε πρώτα απ’ όλα την αλήθεια, να σεβόμαστε τα πραγματικά δεδομένα και να μην καλλιεργούμε κλίμα φοβίας και διχασμού.
Ασφαλώς η χώρα μας πρέπει να προστατευθεί από τη λαθραία μετανάστευση. Ασφαλώς πρέπει να δώσουμε μάχη για να μειώσουμε το φαινόμενο των ροών την παράνομης μετανάστευσης. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να καλλιεργούμε φοβία στους πολίτες, στον κόσμο, για όσα συμβαίνουν στο χώρο, στην πατρίδα μας. Πολύ δε περισσότερο οι κατηγορίες σε βάρος της Κυβέρνησης, πρέπει κάπως να τεκμηριώνονται, ειδάλλως είναι ή αφέλεια ή ενσυνείδητα ψεύδη.
Τι είναι όλος αυτός ο πανικός με τους μετανάστες, με τις άδειες παραμονής, με τις άδειες που οφείλονται σε ανθρωπιστικούς ή εξαιρετικούς λόγους, με το πόσοι διαβιούν νομίμως ή παρανόμως κ.ο.κ.;
Άκουσα αυτά τα περί μαζικών νομιμοποιήσεων των λαθρομεταναστών που συνέβησαν ή μπορεί να συμβούν εξαιτίας των διατάξεων που εισηγείται κατά καιρούς η Κυβέρνηση. Καμία από τις κατηγορίες και τις φοβίες που στο παρελθόν εξεφράσθησαν, δεν επιβεβαιώθηκε στην πράξη. Και συνεχίζουμε με την ίδια επωδό, χωρίς να αναγνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθος.
Θέλω, λοιπόν, να παρουσιάσω μερικά στοιχεία. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ένα ενδιαφέρον στοιχείο από την Ελληνική Στατιστική Αρχή μετά την ανακοίνωση των προσωρινών αποτελεσμάτων της απογραφής του 2011. Φαίνεται –είμαι πολύ προσεκτικός στη διατύπωση, γιατί θέλω να δω τα οριστικά αποτελέσματα- ότι έχουμε μία μείωση του πληθυσμού στη χώρα μας περίπου 176.000 ατόμων. Ο υπολογισμός που γίνεται είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος από τα 176.000 άτομα, οφείλεται στην αποχώρηση διαμενόντων στη χώρα μεταναστών. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης; Πιθανόν. Αλλά αυτό θα το οριστικοποιήσουμε σε λίγο, όταν θα έχουμε τα οριστικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την απογραφή του 2011.
Πότε είχαμε κατακόρυφη άνοδο στον αριθμό των αδειών διαμονής που χορηγήθηκαν; Μεταξύ των ετών 2005 και 2006. Αυτό οφείλεται σε μία διάθεση της τότε Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να μην υπηρετήσει το ιδεολογικό της πάθος ενάντια στη μετανάστευση; Όχι. Ούτε σε κάποια κακή πρόθεση. Οφείλεται στο ότι εκείνη την περίοδο τέθηκε σε εφαρμογή ο ν.3386, του οποίου οι ρυθμίσεις –ισχύουσες και σήμερα- οδήγησαν στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Παρατηρείται ένας σαφής περιορισμός στον αριθμό των αδειών διαμονής από το 2010 και ύστερα. Παρακαλώ πολύ να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα στοιχεία:
Ποιος ήταν εξελικτικά ο αριθμός αδειών διαμονής που χορηγήθηκε: Την 1.12.2004 ήταν περίπου 480.000. Την 1.12.2005 ήταν 432.000. Την 1.12.2006 ήταν 540.839. Την 1.12.2007 ήταν 585.000. Την 1.12.2008 ήταν 589.000 και κάτι παραπάνω. Την 1.12.2009 ήταν 602.697. Την 1.12.2010 ήταν 553.916, μείον περίπου 50.000. Η πρόβλεψη για την 1.12.2011 είναι 447.000, δηλαδή, συγκριτικά με το 2009, έχουμε περίπου 150.000, 160.000 λιγότερες άδειες διαμονής.
Πάμε λίγο παρακάτω. Ερχόμαστε στον αριθμό των αδειών που χορηγήθηκαν για ανθρωπιστικούς και εξαιρετικούς λόγους.
Κοπετός, φασαρία, «θα αλωθεί η χώρα» εξ’ αυτού του λόγου.
Παρακαλώ, ακούστε τα στοιχεία. 2006: Οι άδειες διαμονής για ανθρωπιστικούς και εξαιρετικούς λόγους 1.137. 2007: 2.014. 2008: 2.459. 2009: 2.411. 2010: 2.111 από την Κυβέρνηση κατά της οποίας βάλλετε. Το 2011 είναι μέχρι αυτή τη στιγμή 1.150 και υπολογίζουμε ότι δεν θα υπερβούν τις 1.500. Το 2009 είχαμε δηλαδή 2.411, 2.111 πέρσι και φέτος δεν θα υπερβούν τις 1.500 και είναι υπερβολικός ο αριθμός που δίνω.
Ας δούμε τις χορηγήσεις ιθαγενείας. Το έτος με τις περισσότερες χορηγήσεις ιθαγενείας είναι το 2009, 12.966. Υπάρχει κάμψη μετά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ: Με τους βορειοηπειρώτες μαζί ή όχι;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Βεβαίως μαζί με τους βορειοηπειρώτες. Όλοι θυμάστε τη συζήτηση η οποία ξέσπασε για το πόσοι θα είναι αυτοί που, μετά τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια και απ’ αυτούς πόσοι θα είναι αυτοί που θα εγγραφούν στους δημοτικούς καταλόγους με την πιθανότητα να αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Σας έδωσα τον αριθμό των ιθαγενειών το 2009. Το 2010 δόθηκε η ελληνική ιθαγένεια σε 7.500 χιλιάδες, εκ των οποίων οι 6.800 ήταν ομογενείς εξ Αλβανίας, ενώ τους οκτώ πρώτους μήνες του 2011 έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια 7.000, εκ των οποίων οι 6.000 είναι ομογενείς πάλι από την Αλβανία.
Πόσοι είναι αυτοί που συμμετείχαν στις δημοτικές εκλογές; Είναι 10.000 σ’ όλη την Ελλάδα. Αν κανείς μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτοί οι 10.000, κατανεμόμενοι σ’ όλη την επικράτεια, μπορούσαν, όπως τότε φωνασκούσαν διάφοροι, να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, καλό θα ήταν να το ξέρουμε.
Να γιατί ισχυρίζομαι ότι πριν κάποιος υποστηρίξει με απόλυτη αφοσίωση, αφοσίωση ιεραποστόλου, την ιδεολογική του θέση, καλό είναι να λαμβάνει υπόψη και τα στοιχεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσαρμοζόμαστε στην κοινοτική νομοθεσία κυρίως με το πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου και λαμβάνουμε μία σειρά από μέτρα για να κάνουμε πιο παραγωγικές και αποτελεσματικές τις υπηρεσίες μας μετατρέποντάς τες σε υπηρεσίες μίας στάσης.
Με τα άλλα δύο κεφάλαια λύνουμε προβλήματα που αφορούν στη λειτουργία του πρώτου και δεύτερου βαθμού Αυτοδιοίκησης και αντιμετωπίζουμε άλλα ζητήματα, όπως είναι η απόδοση ιθαγενείας σε ισραηλίτες οι οποίοι την έχασαν, ενώ παλιότερα την κατείχαν.
Έχουν γίνει διάφορες παρατηρήσεις για τη βελτίωση του νόμου 3852, τη βελτίωση των όρων λειτουργίας του πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης. Τις λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου.
Θέλω να γνωρίζουν οι συνάδελφοι που έθεσαν τέτοια θέματα ότι έχει συσταθεί ήδη μια μικτή επιτροπή –μόνιμη μάλιστα- από εκπροσώπους της ΚΕΔΚΕ και του Υπουργείου Εσωτερικών, προκειμένου να αντιμετωπίζει σε βάθος χρόνου με συγκεκριμένες προτάσεις προβλήματα που αφορούν στη λειτουργία του πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης. Ειδικότερα θα συντάξει νομοσχέδιο το οποίο θα δίνει απαντήσεις σε προβλήματα που διαπιστώθηκαν κατά το πρώτο εννεάμηνο της εφαρμογής του ²Καλλικράτη². Άρα, λοιπόν, αυτού του είδους τις προτάσεις θα τις αξιολογήσουμε στα πλαίσια της μικτής επιτροπής.
Ερωτήθηκα για το πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι. Το πρόγραμμα ²Βοήθεια στο σπίτι² είναι πολύ σημαντικό. Μετά από αρκετές παρατάσεις η κοινοτική χρηματοδότηση λήγει το Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους. Η συμφωνία είναι ότι θα πρέπει να βρούμε τους εθνικούς πόρους για να συνεχιστεί το πρόγραμμα από 1/1/2012.
Θέλω να διαβεβαιώσω την Αίθουσα ότι το Υπουργείο Εσωτερικών, σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας, αναζητεί τις λύσεις που είναι πρόσφορες, ώστε αδύναμες κατηγορίες του κοινωνικού πληθυσμού, ιδιαίτερα στην επαρχία, να μη χάσουν τη βοήθεια που παρέχεται από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Θα είμαι σε θέση αργότερα να κάνω σχετικές ανακοινώσεις, αφού οριστικοποιήσουμε τις λύσεις.
Ας δώσω μιαν απάντηση και για την επαναπόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από Έλληνες Εβραίους. Κατ’ αρχήν ο αριθμός δεν είναι μεγάλος. Είναι όσοι πια απομένουν στη ζωή. Διότι η ρύθμιση προσδιορίζει ένα συγκεκριμένο χρονικό όρο: πρέπει να είχαν γεννηθεί μέχρι τη λήξη του Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή, το Μάιο του 1945. Είναι και λίγοι οι απόγονοι αυτών που επέζησαν.
Υπήρξε επίμονο αίτημα των ενδιαφερομένων να επαναποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, την ελληνική υπηκοότητα. Να την επαναποκτήσουν γιατί έχουν τις ρίζες τους εδώ, έχουν τις αναμνήσεις τους, έχουν τους φίλους τους, έχουν ενδεχομένως τα οικογενειακά τους πρόσωπα.
Πότε χάθηκε η ελληνική υπηκοότητα; Κατ’ αρχήν χάθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν η ναζιστική θηριωδία οδήγησε τους ανθρώπους αυτούς σε απηνείς, φρικτές διώξεις που κατέληξαν με τη «λύση» του Ολοκαυτώματος. Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ήταν 53.000: Ρωμανιώτες, Εσκενάζυ, Σεφαραδίτες. Μια κοινότητα –σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά ο κύριος όγκος της ήταν στη Θεσσαλονίκη- που συμμετείχε δραστήρια στην παραγωγική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. Εξοντώθηκαν στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλοί στη διάρκεια της Κατοχής αναγκάστηκαν να φύγουν για να διασωθούν.
Οι λίγοι, οι 1950, που επέστρεψαν μετά το Ολοκαύτωμα αναζήτησαν ασφαλή ζωή. Να την αποκαταστήσουν. Κάποιοι απ’ αυτούς συναντήθηκαν με άλλους που έφυγαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής στα εδάφη της Παλαιστίνης.
Με μία περιβόητη διάταξη του προηγούμενου Κώδικα της Ελληνικής Ιθαγενείας, του άρθρου 19, τους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια.
Η Ισραηλινή κυβέρνηση επισήμως το έχει θέσει. Οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι ζητούν πεισμόνως να επαναποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα. Γιατί, άραγε, σύμφωνα με όσα σας περιέγραψα, θα έπρεπε η Ελληνική Κυβέρνηση να το αρνηθεί; Αφορά αυτούς και κανέναν άλλο. Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος από αυτούς που διατύπωσαν ορισμένοι συνάδελφοι.
Κύριε Πρόεδρε, θα τελειώσω με μία διόρθωση, την οποία θέλω να κάνω στο κείμενο των νομοτεχνικών βελτιώσεων που στην αρχή της συζήτησης διένειμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Στα Γιάννενα είχαμε μεγάλη κοινότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ναι. Βεβαίως.
Πρέπει να σας θυμίσω, μια και αναφέρατε τα Γιάννενα, τιμώντας την ιστορία μας, ότι όταν οι Γερμανοί έστειλαν στις τοπικές Αρχές της Ζακύνθου εντολή να κατονομάσουν τους Εβραίους για να τους συλλέξουν, ανεγράφησαν δύο ονόματα: Του Μητροπολίτη Ζακύνθου και του Δημάρχου.
Αυτός ο τόπος είναι γεμάτος από ιστορικές μνήμες και μεγάλες θυσίες.
Θέλω να παρακαλέσω τους συνεργάτες μας της αρμόδιας Υπηρεσίας να είναι προσεκτικοί στη διόρθωση την οποία θέλω να κάνω. Επαναλαμβάνω, διορθώνω μία από τις νομοτεχνικές βελτιώσεις που διένειμα στην αρχή της συζήτησης.
Αναφέρομαι στην παράγραφο 16 του κειμένου των νομοτεχνικών βελτιώσεων, δεύτερη περίπτωση. Η δεύτερη περίπτωση, όπως εισήχθη με τη νομοτεχνική βελτίωση, λέει: «β. το άρθρο 62 του ν. 3979/2011 (Α’ 138)». Η δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται ως εξής: «β. Η φράση που αρχίζει με τις λέξεις «και επαναφέρεται σε ισχύ…» και λήγει με τις λέξεις «της παραγράφου 2 του άρθρου 30 του ν. 3613/2007 (ΦΕΚ 263 Α’)».
Θα σας το δώσω και εγγράφως για να μην υπάρξει οποιαδήποτε παρανόηση.
Να εξηγήσω περί τίνος πρόκειται: Με την κατάργηση του άρθρου 62 του ν.3979, όπως αρχικά διατυπωνόταν, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι επανασυστήνουμε την Ειδική Γραμματεία στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Η πρόθεσή μας είναι να καταργήσουμε την πρόβλεψη για τη σύσταση θέσεως Γενικού Γραμματέα Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο Υπουργείο Εσωτερικών. Όταν συνεστήθη –και ορθά- η θέση του Γενικού Γραμματέα Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν ενιαίο το Υπουργείο Εσωτερικών, Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αποκέντρωσης. Υπήρχε ένας Γενικός Γραμματέας για το ενιαίο Υπουργείο. Οπότε, κατ’ αντιστοιχία προς το Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Διοίκησης έπρεπε να υπάρχει κι ένας Γενικός Γραμματέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με τη διάσπαση πια του παλαιού ενιαίου Υπουργείου Εσωτερικών, Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κλπ. και τη δημιουργία αυτοτελούς Υπουργείου Εσωτερικών, δεν υφίσταται πλέον ο λόγος ύπαρξης της θέσεως Γενικού Γραμματέα Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτή ακριβώς η θέση καταργείται.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.