Κυρία πρόεδρε της Βουλής, κύριοι πρόεδροι των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, κύριε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κύριοι πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων, των Ανεξαρτήτων Αρχών, κυρίες και κύριοι.
Επιτρέψτε μου, πρώτα από όλα, να επαινέσω τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και τον Δικηγορικό Σύλλογο των Αθηνών για την πρωτοβουλία τους να αναλάβουν την διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης για τα 50 χρόνια από την Ίδρυση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κύριε πρόεδρε, κύριε Παξινέ επιτρέψτε μου, επίσης, να χαιρετήσω με πολύ χαρά την παρουσία τόσο του προέδρου όσο και του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Κυρίες και κύριοι, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αποτελεί τη θεμελιώδη διακήρυξη, τον Διεθνή Καταστατικό Χάρτη για την προαγωγή και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Αλλά αυτός ο θεμελιώδης χάρτης δεν θα είχε μετατραπεί σε μια απτή νομική πραγματικότητα, μια πολύμορφη νομική πραγματικότητα, εάν δεν ιδρύετο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο με τη νομολογία του κατόρθωσε να σχηματίσει, αυτό που το ίδιο αποκαλεί, μια δημόσια τάξη δικαιωμάτων στην Ευρώπη. Άρα, λοιπόν, η πολύμορφη νομική πραγματικότητα την οποία απολαμβάνει διεθνώς ο κόσμος και ειδικότερα η Ευρώπη, όπως και η οικουμενικότητα της διακήρυξης κατέστησαν δυνατά αυτά τα δυο στοιχεία από την ίδρυση και την πράξη, στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Πενήντα χρόνια, τώρα επηρεάζει με τις αποφάσεις του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την έννομη πραγματικότητα, την έννομη τάξη σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Κατά τον ίδιο τρόπο αποφασιστικά επηρεάζει τη δική μας εσωτερική έννομη τάξη και καθώς και για τα επόμενα χρόνια θα συνεχίσει αποφασιστικά να την επηρεάζει, θα είμαστε στραμμένοι διαρκώς και με πολύ μεγάλη αφοσίωση στο έργο του γιατί ,τελικά ,το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί τον πιο αναγνωρισμένο διεθνή θεσμικό μηχανισμό που τιμά τον νομικό πολιτισμό, όπως αυτός εκδηλώνεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες.
Θέλω να ευχηθώ, σε όσους υπηρετούν και θα συνεχίσουν και στο μέλλον να υπηρετούν στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, να προσφέρουν στην προαγωγή, στη διεύρυνση και στην προάσπιση των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, διότι δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται, μέσα από ποικίλες αφορμές με αφορμή γεγονότα, επιχειρείται μια σμίκρυνση του χώρου των ατομικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα ήθελα να θυμίσω ότι μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους το 2001 αλλά και άλλες τρομοκρατικές ενέργειες σε διάφορες χώρες του κόσμου και στην Ευρώπη, η συνεργασία μεταξύ κρατών και διαφόρων Οργανισμών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι χάριν την ασφαλείας θα πρέπει να καμφθούν τόσο τα δικαιώματα όσο και οι ατομικές ελευθερίες. Έτσι, αυτομάτως εισήλθε και μάλιστα χωρίς πολύ συζήτηση, στη διεθνή ζωή αλλά και σε εμάς, στη δική μας δημόσια συζήτηση το ερώτημα με τη μορφή διλλήματος , ασφάλεια ή ελευθερία;
Ασφάλεια ή ατομικά δικαιώματα ή προαγωγή και υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων.
Η απάντηση οφείλει να είναι και στο όνομα του νομικού πολιτισμού που υπερασπίζεται το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και του δικού μας νομικού πολιτισμού ότι τέτοιο δίλημμα δεν υπάρχει. Η ασφάλεια προάγεται όταν προάγεται ο χώρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Όταν αυτή η δημόσια σφαίρα των δικαιωμάτων δεν λαβώνεται από βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις στο όνομα της ασφάλειας. Έχω την εντύπωση ότι στην κατάργηση αυτού του διλλήματος, στο αμέσως προσεχές διάστημα και διαρκώς, θα συνεισφέρει με τον καλύτερο τρόπο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ασφάλεια ή ατομικά δικαιώματα ή προαγωγή και υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων.
Η απάντηση οφείλει να είναι και στο όνομα του νομικού πολιτισμού που υπερασπίζεται το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και του δικού μας νομικού πολιτισμού ότι τέτοιο δίλημμα δεν υπάρχει. Η ασφάλεια προάγεται όταν προάγεται ο χώρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Όταν αυτή η δημόσια σφαίρα των δικαιωμάτων δεν λαβώνεται από βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις στο όνομα της ασφάλειας. Έχω την εντύπωση ότι στην κατάργηση αυτού του διλλήματος, στο αμέσως προσεχές διάστημα και διαρκώς, θα συνεισφέρει με τον καλύτερο τρόπο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Με αυτές τις σκέψεις, επιτρέψτε μου, για άλλη μια φορά να καλωσορίσω την παρουσία του προέδρου και του αντιπροέδρου του Δικαστηρίου και να ευχηθώ στο ΔΣΑ, όπως εκπροσωπείται από τον πρόεδρο και το Διοικητικό Συμβούλιο, να αναλαμβάνει διαρκώς τέτοιες αξιέπαινες πρωτοβουλίες.