Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χώρα κυριαρχεί γενικευμένη ανασφάλεια. Η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Το οικογενειακό εισόδημα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει σε μηνιαία βάση ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες μίας οικογένειας. Ο πληθωρισμός τρέχει με υπερδιπλάσιο ρυθμό του μέσου κοινοτικού. Η ακρίβεια καλπάζει. Το Ινστιτούτο Καταναλωτών της Θεσσαλονίκης έκανε μία έρευνα το περασμένο καλοκαίρι και απέδειξε μ’ αυτήν ότι το Βερολίνο είναι κατά 30% φθηνότερο από την Αθήνα. Η ιδιωτική κατανάλωση συρρικνώνεται και γι’ αυτό υποφέρει η αγορά.
Το χειρότερο όλων, η χώρα δανείζεται σε πυκνούς πια ρυθμούς και το κόστος του δανεισμού είναι πολύ ακριβό λόγω της ελλείψεως εμπιστοσύνης των διεθνών οικονομικών κύκλων προς τη χώρα εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής.
Εκφράζω τη βαθιά ευχή, εκφράζω την ελπίδα ότι η χώρα δεν θα βρεθεί σε στάση πληρωμών το πρώτο τρίμηνο του 2009.
Tο κράτος πρόνοιας επίσης αποδομείται στα όρια αυτής της κρίσης. Αυτή τη στιγμή, τα νοσοκομεία έχουν πάνω από 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη προς τους προμηθευτές. Πριν από λίγες εβδομάδες, οι προμηθευτές, γι’ αυτό το λόγο, αποφάσισαν να μην προμηθεύουν τα δημόσια νοσοκομεία. Υπάρχουν δημόσια νοσοκομεία που στερούνται βασικών αναλώσιμων ειδών, από χειρουργικά γάντια μέχρι γάζες.
Την ίδια ώρα, οι προνοιακές δομές των δήμων κλείνουν. Από τις 30 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, η Κυβέρνηση αποφάσισε τον υποδιπλασιασμό της χρηματοδότησης των προνοιακών δομών. Από τον Αύγουστο μέχρι αυτή τη στιγμή, τριάντα ένα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης και Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης για τα άτομα με ειδικές ανάγκες σ’ όλη τη χώρα έχουν κλείσει και οι εργαζόμενοι έχουν περάσει στην ανεργία.
Οι θεσμοί απαξιώνονται. Όσοι κατέχουν ηγετικές θέσεις, τα ανώτατα κλιμάκια στη δικαιοσύνη, κάνουν ό,τι μπορούν καθημερινά για να πειθαρχήσουν το σύνολο του Σώματος των Δικαστών σε κυβερνητικές σκοπιμότητες. Οι ανεξάρτητες αρχές υπονομεύονται.
Σας θυμίζω την περιπέτεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τις πιέσεις της Κυβέρνησης να της αφαιρεθεί έργο.
Σας θυμίζω την έκθεση πριν από λίγες ημέρες που δημοσιοποίησε ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού η οποία επισημαίνει ότι με πείσμα της Κυβέρνησης το ΑΣΕΠ περιθωριοποιείται και ασκεί μόνο τυπικό έλεγχο νομιμότητας σε πάρα πολλές προσλήψεις.
Σας θυμίζω την περιπέτεια της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τις πιέσεις της Κυβέρνησης να της αφαιρεθεί έργο.
Σας θυμίζω την έκθεση πριν από λίγες ημέρες που δημοσιοποίησε ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού η οποία επισημαίνει ότι με πείσμα της Κυβέρνησης το ΑΣΕΠ περιθωριοποιείται και ασκεί μόνο τυπικό έλεγχο νομιμότητας σε πάρα πολλές προσλήψεις.
Η Εκκλησία χάνει τον πνευματικό της ρόλο. Η εκκοσμίκευση της Εκκλησίας και ορισμένων εκκλησιαστικών παραγόντων έχει φθάσει μέχρι το επίπεδο του επιχειρείν. Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι και η ηθική της ευθύνης εξοστρακίζεται. Δεν μιλώ για την ατομική ηθική ούτε για τη δημόσια ηθική, όπως ασαφώς αναφέρεται πολλές φορές στο δημόσιο λόγο. Μιλώ για την ευθύνη των πολιτικών και των πολιτικών κομμάτων να είναι συνεπείς στις υποσχέσεις τους, δηλαδή να τηρούν το λόγο τους, να οδηγεί η πράξη τους με συνέπεια στην εφαρμογή των υπεσχημένων.
Αυτή είναι η ηθική της ευθύνης. Και η ηθική της ευθύνης έχει εξοστρακιστεί από τη χώρα μας σε τέτοιο σημείο, ώστε όταν εγκαλείται η Κυβέρνηση γιατί δεν τηρεί τις υποσχέσεις της, να απαντά με τέτοιο τρόπο που να θυμίζει εκείνους τους πολιτικούς που διαβεβαιώνουν: «βεβαίως δεν ξεχνούμε τις υποσχέσεις μας, τις θυμόμαστε με πολύ μεγάλη νοσταλγία».
Όμως και η διαφθορά κυριαρχεί. Δεν προλαβαίνει ο ελληνικός λαός να τελειώνει τη συζήτηση του ενός σκανδάλου και περιπίπτουμε στην περιδίνηση του δεύτερου, του τρίτου, του πολλοστού κυβερνητικού σκανδάλου.
Όμως και η διαφθορά κυριαρχεί. Δεν προλαβαίνει ο ελληνικός λαός να τελειώνει τη συζήτηση του ενός σκανδάλου και περιπίπτουμε στην περιδίνηση του δεύτερου, του τρίτου, του πολλοστού κυβερνητικού σκανδάλου.
Κύριοι συνάδελφοι της κυβερνώσας Πλειοψηφίας, η Νέα Δημοκρατία ως Αντιπολίτευση ζήτησε λιγότερη διαφθορά και ως Κυβέρνηση, αύξησε τις ευκαιρίες για να συμμετάσχει σ’ αυτήν. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, είναι φανερό ότι αμφισβητείται η πολιτική και το πολιτικό σύστημα. Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτική και το πολιτικό σύστημα καταρρέει. Είναι τέτοια η κατάσταση που μου θυμίζει αυτό που κάποτε είχε πει ο Γκορμπατσόφ: «Ο Μιτεράν έχει εκατό ερωμένες, μία απ’ αυτή έχει AIDS, αλλά δεν ξέρει ποια είναι. Ο Ρέιγκαν έχει εκατό σωματοφύλακες, ένας απ’ αυτούς είναι τρομοκράτης, αλλά δεν ξέρει ποιος είναι. Ο Γκορμπατσόφ –έλεγε με συμπάθεια για τον εαυτό του ο Γκορμπατσόφ- έχει εκατό οικονομικούς συμβούλους, ένας είναι έξυπνος αλλά δεν ξέρει ποιος είναι». Προσθέτω: Ο κ. Καραμανλής περιστοιχίζεται από καμιά εκατοστή πολιτικούς συμβούλους και Υπουργούς, ένας είναι ηθικός και αξιόπιστος, αλλά δεν γνωρίζει ποιος είναι.
Και βεβαίως η νεολαία εξεγείρεται. Εξεγείρεται διότι θέλει να βρει τα δικά της σύμβολα. Η νεολαία θέλει να βρει το δικό της δρόμο. Θέλει να βρει το δικό της μέλλον μέσα σε συνθήκες ασφάλειας.
Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να συζητήσουμε έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος σε λίγους μήνες θα αναθεωρηθεί, όπως άλλωστε ο Υπουργός Οικονομίας ομολόγησε στην ομιλία του.
Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να συζητήσουμε έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος σε λίγους μήνες θα αναθεωρηθεί, όπως άλλωστε ο Υπουργός Οικονομίας ομολόγησε στην ομιλία του.
Πρέπει, λοιπόν, να προσδιορίσουμε ποιο είναι το πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας είναι ότι δεν έχει κυβέρνηση. Γι’ αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε μία άλλη κυβέρνηση επειγόντως, μία δημοκρατική προοδευτική κυβέρνηση, δηλαδή μία ισχυρή κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αυτό που καταλαβαίνει όλος ο κόσμος, ο κ. Αντώναρος –ο συμπαθής κ. Αντώναρος- δεν το κατάλαβε και μας κατηγόρησε ότι είμαστε βουλιμικοί της εξουσίας. Προφανώς, εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια. Όμως, ο κ. Αντώναρος και το κυβερνητικό επιτελείο έχουν υποστεί αυτό που προανήγγειλε εδώ και πολύ καιρό ο κ. Βουτσινάς, ένας θεατράνθρωπος, ότι δηλαδή η καρέκλα δημιουργεί αιμορροΐδες στο πνεύμα, γι’ αυτό και δεν καταλαβαίνει.
Θέλω, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πω ότι αυτό το οποίο ζητούμε, αυτό το οποίο ζητά ο ελληνικός λαός, είναι μία νέα ισχυρή κυβέρνηση δημοκρατικής πλειοψηφίας και κατεύθυνσης. Αυτό το οποίο απλώς θέλουμε, είναι να κατακτήσουμε ξανά την εμπιστοσύνη. Δεν διεκδικούμε την εξουσία. Διεκδικούμε την εμπιστοσύνη. Και πετυχημένη πολιτική θα είναι αυτή που θα σεβαστεί πρώτα απ’ όλα την αξιοπρέπεια των Ελλήνων πολιτών.
Διεκδικούμε μία άλλη πολιτική. Με μία λέξη, διεκδικούμε να υλοποιήσουμε αυτό που αποτελούσε διακήρυξη του Προέδρου Κέννεντυ, δηλαδή ότι χρειαζόμαστε μία χώρα που να βοηθάει τους φτωχούς και τους πολλούς. Διότι αν μία χώρα δεν μπορεί να βοηθήσει τους φτωχούς πολλούς και τη μεσαία τάξη της, δεν μπορεί να σώσει ούτε τους λίγους πλούσιους.
Είναι η ώρα της κοινωνικής δικαιοσύνης και μίας νέας δημοκρατικής πλειοψηφίας.
Σας ευχαριστώ.
Είναι η ώρα της κοινωνικής δικαιοσύνης και μίας νέας δημοκρατικής πλειοψηφίας.
Σας ευχαριστώ.