Κυρίες και κύριοι Δήμαρχοι, καλώς ήρθατε σε αυτόν τον χώρο που βλέπω να πλημμυρίζει από το πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σας. Υπολογίζω ότι αυτό αποτελεί στέρεη βάση για ένα γόνιμο προβληματισμό που θα καταλήξει σε χρήσιμα συμπεράσματα για όλους μας.
Κύριε Πρόεδρε της ΚΕΔΚΕ, αγαπητοί φίλοι του Προεδρείου της ΚΕΔΚΕ, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση να παραβρεθούμε σήμερα εδώ, σε μία προσπάθεια να καταθέσουμε ως πολιτικός φορέας τις απόψεις μας, όπως ακριβώς άλλωστε το κάναμε και στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας.
Προσέρχομαι για να αναπτύξω, στα πλαίσια μιας δημιουργικής συζήτησης, ορισμένες ιδέες και συνηθίζω πάντα να κάνω αυτό.
Θα μου επιτρέψετε σήμερα να κάνω μία εξαίρεση για λίγο χρόνο και να σας μιλήσω πολύ σύντομα ως «χθες» και αρκετά περισσότερο ως «αύριο».
Πριν από λίγο κατάλαβα, παρά τη θητεία μου αρκετά χρόνια στη Βουλή, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια του «χθες» η Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν ένας καθημαγμένος θεσμός, σύμφωνα με όσα λέχθηκαν από τον εκπρόσωπο της Ν.Δ. Οι δήμοι δεν είχαν καν να πληρώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα. Νομάρχες παραιτούνταν. Τίποτα δεν δούλευε δημιουργικά στον τόπο, ώστε να μπορεί η Αυτοδιοίκηση να έχει αυτά που της αναλογούν και να συνεισφέρει στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων.
Ως «χθες» όμως, δεν μπορώ να διαγράψω τη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού, κυρίως δεν μπορώ να διαγράψω τη συλλογική μνήμη των εκπροσώπων της αυτοδιοίκησης όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Απευθύνομαι και σε αυτούς που δεν ανήκουν στον πολιτικό φορέα που εκπροσωπώ.
Θα ήθελα λοιπόν να παρακαλέσω να σκεφτούμε την απάντηση σε ένα κρίσιμο ερώτημα που αφορά το «χθες». Υπάρχει στον κύκλο της μεταπολίτευσης μία ουσιώδης μεταρρύθμιση, ένας βαθύς μετασχηματισμός, με όσα προβλήματα μπορεί στην πράξη να είχε, υπάρχει μία πολιτική για την αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, υπάρχει ένα νομοθετικό οπλοστάσιο για τη λειτουργία του Α΄ και μετά του Β΄ Βαθμού Αυτοδιοίκησης, που δεν σχετίζεται με τον πολιτικό φορέα που εκπροσωπώ; Σας παρακαλώ πολύ, απευθυνόμενος στη συνείδηση αυτών που δεν ανήκουν στον πολιτικό μου χώρο, να σκεφθείτε, εάν υπάρχει έστω και μία νομοθετική πρωτοβουλία από το 1974 μέχρι τώρα, που να σχετίζεται με το σημερινό κυβερνητικό κόμμα και το πρόγραμμά του.
Γνωρίζω ότι ο Καποδίστριας σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε από κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζω ότι η εισαγωγή του θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης σχεδιάστηκε και εισήχθη από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζω ότι οι Σύνδεσμοι, οι πρωτοβουλίες που αφορούν τις Δημοτικές Επιχειρήσεις, οι χρηματοδοτήσεις, σχετίζονται με νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ.
Πείτε μου σας παρακαλώ πολύ, ποιες είναι οι πρωτοβουλίες της ΝΔ για την Αυτοδιοίκηση στη διάρκεια της μεταπολίτευσης; “Συμφωνώ” απολύτως ότι τα παρακρατηθέντα ήταν 3 δισεκατομμύρια ευρώ. “Συμφωνώ” επίσης με τη διαπίστωση του σημερινού Πρωθυπουργού σε ομιλία του στη Βουλή, ότι δεν είναι 3 δισεκατομμύρια ευρώ τα παρακρατηθέντα στο παρελθόν, αλλά 4 δισεκατομμύρια.
Συμφωνώ επίσης ότι με βάση τις ομόφωνες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΚΕ, τα παρακρατούμενα κατ’ έτος μετά το 2004, είναι 600 εκατομμύρια ευρώ. Άρα, 4 επί 600, 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ, συν 4 δισεκατομμύρια τα οποία αναγνώρισε ο Πρωθυπουργός, συνολικώς έχουμε 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ παρακρατηθέντα μέχρι σήμερα από τους πόρους της Αυτοδιοίκησης.
Προστρέχω λοιπόν, στην απλή αριθμητική. Τα χίλια επτακόσια εκατομμύρια ευρώ, τα οποία αποδίδει η σημερινή κυβέρνηση σε επτά ετήσιες δόσεις μετά το τέλος του 2008, αποτελούν την απάντηση στο οικονομικό πρόβλημα, το οποίο δεν διαχειρίστηκε στο παρελθόν καλά το «χθες», ενώ το διαχειρίζεται καλύτερα σήμερα η κυβέρνηση;
Κυρίες και κύριοι, τα είπα αυτά, δεν ήταν στις προθέσεις μου, τα είπα αυτά διότι νομίζω ότι όλοι έχουμε κριτήριο και ειδικότερα οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης είναι αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα. Δεν μπορώ να διαψεύσω τον κύριο Δράκο, πώς να τον διαψεύσω; Ο κύριος Δράκος με ομόφωνη απόφαση της ΕΝΑΕ προσδιόρισε ότι μόνο για την επισκευή του οδικού δικτύου χρειάζεται η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση φέτος 150 εκατομμύρια ευρώ. Δεν θα επικαλεστώ αυτά που χρειάζεται, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της ΕΝΑΕ, για την μεταφορά των μαθητών και τις υπόλοιπες ανάγκες της. Μένω μόνο σε αυτό το σκέλος της ομόφωνης απόφασης της ΕΝΑΕ για τη συντήρηση του οδικού δικτύου.
Η κυβέρνηση αποφάσισε τελικά να δώσει μόλις 120 εκατομμύρια ευρώ για το 2008 και το 2009.
Άρα λοιπόν, όταν κατηγορούμε τους άλλους για τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης, αυτό πρέπει να το κάνουμε για να αξιοποιήσουμε τα συμπεράσματά μας από λάθη του παρελθόντος, λάθη τα οποία χρεώθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ώστε σήμερα να ενεργούμε καλύτερα και όχι για να διαγράφουμε τη συλλογική μνήμη ή για να καταργούμε την αλήθεια και την αξιοπρέπεια που πρέπει να έχει ο πολιτικός μας λόγος.
Άρα λοιπόν, όταν κατηγορούμε τους άλλους για τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης, αυτό πρέπει να το κάνουμε για να αξιοποιήσουμε τα συμπεράσματά μας από λάθη του παρελθόντος, λάθη τα οποία χρεώθηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ώστε σήμερα να ενεργούμε καλύτερα και όχι για να διαγράφουμε τη συλλογική μνήμη ή για να καταργούμε την αλήθεια και την αξιοπρέπεια που πρέπει να έχει ο πολιτικός μας λόγος.
Κυρίες και κύριοι, έρχομαι στα θέματα της διοικητικής μεταρρύθμισης. Καταρχήν, θα πρέπει να προσδιορίσουμε την έννοια της διοικητικής μεταρρύθμισης. Διοικητική μεταρρύθμιση είναι η μεταρρύθμιση του συνόλου των διοικητικών μηχανισμών της χώρας και όταν μιλάμε για διοικητικούς μηχανισμούς της χώρας, δεν εννοούμε το εν στενή ή ευρεία έννοια κράτος μόνο, αλλά και όλους τους μηχανισμούς της Αυτοδιοίκησης.
Η άποψή μας είναι ότι η διοικητική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να ταυτίζεται με διευθετήσεις και επεμβάσεις στους δύο Βαθμούς Αυτοδιοίκησης. Αν ξεχαστεί ο κεντρικός κορμός των διοικητικών μηχανισμών, εάν παραμείνουν απαρασάλευτα «τα όσια και τα ιερά» του κεντρικού κράτους, σημαίνει ότι θα αναπαράγουμε στο διηνεκές το διοικητικό πρόβλημα και δεν θα δώσουμε πραγματική ώθηση τους δύο Βαθμούς Αυτοδιοίκησης.
Άρα, η διοικητική μεταρρύθμιση δεν ταυτίζεται με την επέμβαση και τις διευθετήσεις στους δύο Βαθμούς Αυτοδιοίκησης. Η διοικητική μεταρρύθμιση, για το κόμμα που εκπροσωπώ, είναι πρώτα από όλα ο βαθύς, ριζοσπαστικός και δημοκρατικός μετασχηματισμός του κεντρικού κράτους. Αν δεν αλλάξουμε το κεντρικό κράτος, τότε δεν πρόκειται να βοηθήσουμε και την Αυτοδιοίκηση.
Θα δώσω ένα παράδειγμα. Ποια σημασία έχει η χωρική αναοριοθέτηση του Α΄ Βαθμού Αυτοδιοίκησης στο πλαίσιο μιας συνένωσης, αν υπό το καθεστώς της γνωστής επαιτείας, υπό το καθεστώς της γνωστής διαπραγμάτευσης Δημάρχων και κεντρικού κράτους, ο Δήμαρχος Φερών θα εξακολουθήσει για τη μετακίνηση των παιδιών της περιοχής του να έχει μόνο για φέτος έλλειμμα χρηματοδότησης 85.000 €;
Πώς θα αλλάξει η λειτουργία της Αυτοδιοίκησης, όταν ο φοροσυλλέκτης παραμένει κεντρικός, παρακρατεί διαχρονικά πόρους της Αυτοδιοίκησης και εξαναγκάζει σε αναξιοπρεπή διαπραγμάτευση τον Δήμαρχο με το κεντρικό κράτος;
Κάθε μεταρρύθμιση έχει στόχο τον πολίτη, την προσφορά υπηρεσιών σε αυτόν. Τι θα κερδίσει ο πολίτης της Κοζάνης ή της Φλώρινας, ο οποίος θα δει να αναδιοργανώνεται χωροταξικά ο Α΄ Βαθμός Αυτοδιοίκησης, αλλά όταν θα πρέπει να υποβάλλει την αίτηση συνταξιοδότησής του από το ΙΚΑ, θα υποβάλλει την αίτησή του στην Φλώρινα ή την Κοζάνη, θα διαβιβαστεί η σχετική αίτηση στην Αθήνα, η Αθήνα θα σχηματίσει τον σχετικό φάκελο και θα απονεμηθεί η σύνταξη από τους κεντρικούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς; Η αρχή της εγγύτητας σε κάθε διοικητικό περιβάλλον, είναι μία αρχή που ισχύει πρώτα-πρώτα για την Αυτοδιοίκηση. Άρα, κάθε σημαντική υπόθεση του πολίτη, που δεν αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης στη βάση της αρχής της εγγύτητας, δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά και γρήγορα, αφού εξακολουθούν απόμακροι μηχανισμοί να λειτουργούν για λογαριασμό του. Δηλαδή, αν δεν αλλάξει η κεντρική συστατική λειτουργία του κράτους, δεν πρόκειται να έχουμε ώθηση και στην Αυτοδιοίκηση.
Συμπέρασμα πρώτο. Όταν εμείς μιλάμε για βαθείς μετασχηματισμούς, για βαθιές αλλαγές, εννοούμε μια ολοκληρωμένη επέμβαση που ξεκινά από το κράτος και καταλήγει στους δύο Βαθμούς Αυτοδιοίκησης. Δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής τίποτα για αυτό από άλλους.
Δεύτερον. Μιλάμε όλοι, όρος που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά πριν από λίγο καιρό, για την ανάγκη ισχυρού Δήμου. Ο ισχυρός Δήμος θα προέλθει από μία αναθεώρηση των γεωγραφικών και διοικητικών ορίων των Δήμων, δηλαδή ο ισχυρός Δήμος είναι το απότοκο της μειώσεως των Πρωτοβάθμιων ΟΤΑ από 1.034 σε έναν μικρότερο αριθμό, 600, 500, 400;
Ο ισχυρός Δήμος δεν θα είναι απότοκο μιας απλής γεωγραφικής αναοριοθέτησης. Η προϋπόθεση για να πας σε ισχυρό Δήμο, είναι να απαντήσεις στα χρονίζοντα διοικητικά προβλήματα των Δήμων και στα προβλήματα της επάρκειας των οικονομικών μέσων τους.
Άρα, να πάψουμε να ταυτίζουμε, όπως φάνηκε προηγουμένως και από ορισμένες τοποθετήσεις, τον ισχυρό Δήμο και τη διοικητική μεταρρύθμιση στον Α΄ Βαθμό με τη διοικητική αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση είναι αναγκαία ως συμπληρωματική προσπάθεια ισχυροποίησης των Δήμων, αφού η βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η επάρκεια των διοικητικών, τεχνικών και οικονομικών μέσων.
Για να το πω με ένα παράδειγμα και πάλι. Υιοθετούμε την αρχή σε μακροπρόθεσμη βάση – και αυτό είναι μία έμμεση αυτοκριτική – ενός ριζικά διαφορετικού φορολογικού συστήματος που θα κατατείνει να υλοποιήσει την έννοια της φορολογικής αυτοδιοίκησης. Δηλαδή, μία ισχυρή Αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ Βαθμού, πρέπει να στηρίζεται στην απλή αρχή της ύπαρξης μηχανισμών, ιδίων μηχανισμών βεβαίωσης και είσπραξης εσόδων, ώστε με το καθεστώς της φορολογικής αυτοδιοίκησης να μην εξαρτώνται οι ΟΤΑ από οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με το κεντρικό κράτος.
Επειδή όμως αυτό προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση, η βασική αρχή που μπορούμε τώρα να υιοθετήσουμε, είναι η αρχή της φορολογικής αποκέντρωσης. Φορολογική αποκέντρωση σημαίνει, αγαπητοί φίλοι και φίλες, ότι δήλοι, σαφώς προσδιορισμένοι πόροι της Αυτοδιοίκησης, εγγράφονται σε ειδικό κωδικό του προϋπολογισμού και αποδίδονται χωρίς διαχείριση από το κεντρικό κράτος στους φορείς της Αυτοδιοίκησης. Αυτή είναι η φορολογική αποκέντρωση.
Αν δεν επιτύχουμε αυτήν την οικονομική προϋπόθεση, που ως παράδειγμα διατυπώνω, κανένας ισχυρός Δήμος δεν θα προκύψει, επειδή απλώς θα αλλάξουμε τα διοικητικά όρια.
Εάν αφήσουμε ημιτελή την προηγούμενη διοικητική μεταρρύθμιση, διότι π.χ. δεν παρασχέθηκε η δυνατότητα της πρόσληψης του ικανού τεχνικού, επιστημονικού και διοικητικού προσωπικού, για να διαχειριστεί μια διευρυνόμενη γκάμα αρμοδιοτήτων, θα μεταβιβάσουμε τα σημερινά προβλήματα και ανεπάρκειες στο δεύτερο κύκλο της μεταρρύθμισης.
Άρα, συμπέρασμα δεύτερο. Ισχυρός Δήμος σημαίνει ότι πρώτα από όλα και σε σύντομη μεταβατική φάση, επιλύουμε τις βασικές τεχνικές, οικονομικές και διοικητικές δυσλειτουργίες του παρόντος, ώστε να μην μεταφέρουμε στην επόμενη διοικητική μεταρρύθμιση τα προβλήματα της πρώτης.
Θέση τρίτη. Εμείς ως ΠΑΣΟΚ μιλούμε για Μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση, όχι για μητροπολιτικές δράσεις, ούτε για συνδέσμους ή επίπλαστες ενότητες μακριά από τη δημοκρατική νομιμοποίηση, ενότητες και σύνδεσμοι που θα διαχειρίζονται δράσεις.
Είναι γνωστό, ότι οι δύο μεγάλοι πολεοδομικοί ιστοί, τα δύο μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα, θα πρόσθετα και συμφωνώ με τον Νικήτα σε αυτό, ίσως και σε δεύτερη φάση τα πολεοδομικά συγκροτήματα των Πατρών και του Ηρακλείου, θα πρέπει να διαχειριστούν υπερτοπικά προβλήματα και υπερτοπικές δράσεις. Σήμερα, αν επιχειρήσει ο Υπουργός Χωροταξίας να σχεδιάσει ένα μεγάλο αυτοκινητόδρομο στην Πάτρα ή στην Θεσσαλονίκη, πολεοδομικές επεμβάσεις και ρυθμίσεις θα γίνουν από διαδοχικούς διαφορετικούς Δήμους, πολλές φορές χωρίς συντονισμό, χωρίς καμία συνεννόηση και με πολλά προβλήματα. Ή στα συγκοινωνιακά προβλήματα, που μπορεί να αφορούν ένα μεγάλο πολεοδομικό συγκρότημα, δεν υπάρχουν υπεύθυνοι διαχειριστές.
Άρα, συμπέρασμα τρίτο, χρειαζόμαστε μία αρχή αυτοδιοικητική, μητροπολιτική, που θα έχει ευρεία δημοκρατική νομιμοποίηση, επειδή θα εκλέγεται και θα διαχειρίζεται τα προβλήματα των μεγάλων μητροπολιτικών περιοχών.
Τέταρτον. Ο Β΄ Βαθμός Αυτοδιοίκησης πρέπει να αναχθεί στο επίπεδο τη Περιφέρειας. Μιλούμε για Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και αυτό είναι απολύτως κρίσιμο και σημαντικό στην Ευρώπη των Περιφερειών. Κρίσιμο και αναπτυξιακά και οικονομικά.
Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση πρέπει να έχει εκλεγμένο Περιφερειακό Συμβούλιο και εκλεγμένο Περιφερειάρχη. Διαφωνούμε με τη διατυπωθείσα θέση από την κυβερνητική πλευρά, ότι ο Περιφερειάρχης πρέπει έμμεσα να εκλέγεται από το ούτως λεχθέν «συλλογικό όργανο».
Άρα λοιπόν, Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ενιαία Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, εκλεγμένο Περιφερειακό Συμβούλιο, εκλεγμένος Περιφερειάρχης και οι σημερινές Νομαρχίες παραμένουν ως διοικητικές αποκεντρωμένες μονάδες της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Εδώ τίθεται ένα θέμα. Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, με ποιες αρμοδιότητες; Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Χρειαζόμαστε Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με το σύνολο των αρμοδιοτήτων, μέσων και μηχανισμών που αφορούν τη σχεδίαση και την υλοποίηση της περιφερειακής ανάπτυξης. Άρα, για όσο καιρό εξαιτίας του Συντάγματος, θα υπάρχουν περιφερειακές κρατικές δομές, οι περιφερειακές κρατικές δομές δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διαχειριστούν οτιδήποτε σχετίζεται με την περιφερειακή ανάπτυξη. Η περιφερειακή ανάπτυξη είναι αρμοδιότητα της εκλεγμένης Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Συνήθως τίθεται ένα ερώτημα. Είτε οι διοικητικές αναοριοθετήσεις που αφορούν τον Α΄ Βαθμό, είτε ο προσδιορισμός της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, πως θα γίνει; Πρέπει να γίνει υπό συνθήκες και εγγυήσεις απόλυτης διαφάνειας.
Ποια είναι η προηγούμενη εμπειρία που οφείλουμε να αξιοποιήσουμε; Όταν υλοποιήθηκε ο Καποδίστριας, μία σημαντικότατη, κατά την άποψή μου, διοικητική επέμβαση και καινοτομία, υπήρξαν και συμβιβασμοί. Δήμαρχοι που προσέγγισαν Βουλευτές και μάλιστα διακομματικά, με διαπραγμάτευση στη Βουλή για το αν οι οριοθετήσεις των νέων Καποδιστριακών Δήμων έπρεπε να είναι αλλιώς, οδήγησαν στο τέλος σε διαφορετικό αποτέλεσμα, μέσα από ένα σύστημα συνεχών συμβιβασμών και ισορροπιών.
Αυτό πρέπει να το αποφύγουμε. Προφανώς τα πολιτικά κόμματα, προφανώς το Ελληνικό Κοινοβούλιο, προφανώς η υπεύθυνη κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή, έχει την ευθύνη της πολιτικής απόφασης. Αλλά η πολιτική απόφαση πρέπει να στηρίζεται σε ορισμένες εγγυήσεις διαφάνειας από τα πριν γνωστές.
Βλέπω με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, μπορεί να μην είναι η μοναδική ιδέα, μπορεί να υπάρχουν και άλλες ιδέες, την πρόταση που κάνει το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη μελέτη του και για την ΚΕΔΚΕ και για την ΕΝΑΕ, ότι μία ανεξάρτητη Αρχή διοριζόμενη με συμφωνία των πολιτικών κομμάτων, υπεράνω του ελέγχου άλλων θεσμών, μπορεί να συλλάβει με αντικειμενικά κριτήρια που είναι σαφώς προσδιορισμένα, γεωγραφικά, πληθυσμιακά, γεωοικονομικά, συγκοινωνιακά, ένα στρατηγικό σχέδιο για τις διοικητικές ανασυνθέσεις, ώστε να μην επιτρέψει την καχυποψία ότι άλλου είδους συμβιβασμοί μεσολάβησαν μέχρι το τελικό κυβερνητικό προϊόν.
Κυρίες και κύριοι, αυτές είναι οι απόψεις μας. Θα μπορούσα να προσθέσω και πολλά άλλα, αλλά νομίζω ότι έχω ήδη καταχραστεί του χρόνου σας. Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι βασική αρχή για την επιτυχία μιας καινοτόμας δραστηριότητας, βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μιας σημαντικής πολιτικής παρέμβασης, είναι η μεγαλύτερη δυνατή εθνική συνεννόηση και συναίνεση.
Αντιλαμβάνεστε από όσα είπαμε εδώ, όπως κάναμε και στο Συνέδριο της ΕΝΑΕ, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δίνει με πολύ μεγάλη σαφήνεια και παρρησία τις κατευθυντήριες αρχές για την ανασυγκρότηση του διοικητικού συστήματος.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι στην ιστορία των διοικητικών μεταρρυθμίσεων έγινε πολύ κακό, όταν άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν επεχείρησαν βαθύτατους διοικητικούς μετασχηματισμούς, αλλά δεν κατάφεραν να πάρουν ούτε μία συμπάθεια, ούτε μία έκφραση γνώμης, ούτε μία στιγμή συνεννόησης σε ένα κοινό στρογγυλό τραπέζι. Παρακαλώ να κρίνετε σιωπηλά ο καθένας μόνος του, ποια είναι η στάση της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης που προστρέχει στο να δίνει τις απόψεις της, να προσδιορίζει με σαφήνεια το πολιτικό πλαίσιο, για να μπορεί ο καθένας να κρίνει τις θέσεις της.
Συμφωνώ, λοιπόν, με την ευχή την οποία εξέφρασε ο Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, ότι χρειάζεται τα πολιτικά κόμματα να διατυπώσουν τις θέσεις τους και να βοηθήσουν στη διαμόρφωση ενός συναινετικού πλαισίου.
Θέλω να διαβεβαιώσω το Σώμα και εσάς κύριε Πρόεδρε της ΚΕΔΚΕ, ότι με τον τρόπο που μας ακούσατε σήμερα, θα μας ακούτε και τις επόμενες μέρες, εβδομάδες και μήνες.
Να σας διαβεβαιώσω επίσης ότι ούτε δήλωση θα κάνουμε πως όταν γίνουμε κυβέρνηση, «θα μετατρέψουμε καποδιστριακούς δήμους σε κοινότητες» ούτε θα κρεμάμε μαύρες σημαίες, όταν θα έρχεται ο οποιοσδήποτε Πρωθυπουργός στην πόλη σας, επειδή τα οικονομικά δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι και σύμφωνα με τις ορθές επιθυμίες των εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης.
Η τελική φράση: έκαστος εφ’ ώ ετάχθη. Σας εύχομαι καλή επιτυχία. Είμαι βέβαιος ότι θα είστε πολύ γόνιμοι και δημιουργικοί και να ξέρετε ότι θα έχετε την αμέριστη πολιτική συμπαράστασή μας σε κάθε προσπάθεια πραγματικής διοικητικής μεταρρύθμισης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Σας ευχαριστώ πολύ.