Η δεξιά ηθική
Εδώ και δύο μήνες περίπου η ελληνική κοινωνία συγκλονίζεται από το σκάνδαλο των «δομημένων» ομολόγων και τη ληστρική αντιμετώπιση των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Και ενώ κάθε μέρα το σκάνδαλο παίρνει όλο και ευρύτερες διαστάσεις, οι υπεύθυνοι Υπουργοί δηλώνουν άγνοια, μετέρχονται πολιτική στρουθοκαμήλου, μεταθέτοντας τις ευθύνες στις «ανίδεες» διοικήσεις των Ταμείων.
Επί εξήντα και πλέον ημέρες ο Πρωθυπουργός της χώρας κρυμμένος πίσω από το παραβάν, δεν είχε λέξη να πει, όταν τα πάντα βοούσαν γύρω του.
Ο Πρωθυπουργός της «μηδενικής ανοχής», ο αυτοπροβαλλόμενος ως Αρχιερέας της «κάθαρσης» ηρνείτο επί δύο μήνες την πραγματικότητα. Και στο τέλος οδηγήθηκε από την πολιτική του αλαζονεία να υποτιμήσει την νοημοσύνη των πολιτών, να εμπαίξει τον ελληνικό λαό.
Απομάκρυνε τον Υπουργό της Απασχόλησης και τον Ειδικό Γραμματέα του, για άλλο θέμα που αφορούσε πράξεις περί το χρηματιστήριο, των ετών 1999-2001.
Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση πιστεύουν ότι με φθηνά μικροπολιτικά τερτίπια θα ξεγελάσουν τους Έλληνες πολίτες και θα άρουν τις βαριές ευθύνες της Κυβέρνησης και του ιδίου προσωπικά. Τα ερωτήματα των πολιτών γύρω από το θέμα των ομολόγων είναι αμείλικτα και οι αιτούμενες απαντήσεις επιτακτικές.
Γιατί οι διοικήσεις των εικοσιτεσσάρων Ταμείων άρχισαν σταδιακά αλλά και μαζικά από το 2005 να τζογάρουν τα αποθεματικά τους σε ομόλογα υψηλού ρίσκου;
Γιατί η Κυβέρνηση και οι διοικήσεις των Ταμείων εγκατέλειψαν την αγορά ομολόγων κανονικών εκδόσεων, με σταθερό επιτόκιο που ακολουθείτο επί ΠΑΣΟΚ και απέφερε σημαντικά οφέλη στα ασφαλιστικά ταμεία;
Γιατί ενώ οι πρώτες απώλειες καταγράφηκαν από το Υπουργείο Απασχόλησης λίγους μήνες αργότερα, η Κυβέρνηση συνέχισε να ενθαρρύνει τις διοικήσεις σ’ αυτή την καταστροφική πολιτική για ενάμιση χρόνο ακόμη;
Για ποιο λόγο το γνωστό κέντρο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, Αλογοσκούφης, Δούκας, Κουρής αποφάσισαν την έκδοση των «δομημένων»ομολόγων , βάζοντας στο ενδιάμεσο παιχνίδι τους εκ Λονδίνου φίλους τους χρηματιστές, με τελικά και προαποφασισμένα θύματα τα ασφαλιστικά ταμεία;
Τι έγιναν οι υπέρογκες προμήθειες που εισέπραξαν τέσσερις ενδιάμεσοι που μέσα σε μια ημέρα διακίνησαν το γνωστό ομόλογο των 268 εκ. ευρώ ανά την υφήλιο και που κατευθύνθηκαν οι γεμάτες πλην άφαντες βαλίτσες με τα χρήματα των ασφαλισμένων;
Γιατί ο Πρωθυπουργός αρνιόταν να παύσει τον Υπουργό Απασχόλησης, όταν σύμπασα η κοινωνία ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξής του το ζητούσαν; Τι γνώριζε ή τι φοβόταν ο κ. Καραμανλής;
Γιατί μόλις δύο ημέρες πριν την παραίτηση – αποπομπή του ο κ. Τσιτουρίδης δήλωνε ενώπιον επιτροπής της Βουλής ότι η ευθύνη του θέματος για την Κυβέρνηση είναι συλλογική; Ποιους άλλους έδειχνε η δήλωσή του;
Αυτά και πολλά ακόμα είναι τα σκληρά ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά.
Η Κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό και ιδιαίτερα μετά την αναγκαστική αποπομπή του Υπουργού Απασχόλησης , θέλει να πιστεύει ότι το θέμα έκλεισε. Ξεχνά βεβαίως στην αλαζονεία της, πως ένα βασικό και κρίσιμο ερώτημα υπάρχει αμείλικτο στα χείλη των πολιτών και επικρέμαται απειλητικά στην κεφαλή της. Τι θα γίνει με τα χαμένα χρήματα των Ταμείων;
Ο Πρωθυπουργός και η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας που ως φαίνεται καθοδήγησε όλη την υπόθεση των «βρώμικων» ομολόγων, οφείλουν να απαντήσουν άμεσα και πειστικά. Αν δεν το κάνουν, όπως πράττουν μέχρι τώρα, τότε είναι ένοχοι και υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του προσωπικά έχουν δεσμευθεί για την εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων, τα χρήματα και την σύνταξη των ελλήνων ασφαλισμένων.
Στο πρόγραμμά μας έχουμε προτείνει μέτρα για την αντιμετώπιση και του ασφαλιστικού ζητήματος και των φαινομένων διαφθοράς που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Το πρόγραμμά μας έχει τεθεί προς συζήτηση στους έλληνες πολίτες, οι οποίοι καλούνται με τις προτάσεις τους και τις ιδέες τους να εμπλουτίσουν τον προβληματισμό και να διαμορφώσουν τις θέσεις μας. Το προγραμματικό Συνέδριό μας που θα γίνει στις 18 και 19 Μαΐου, θα αποτελέσει την απάντηση του ΠΑΣΟΚ στα προβλήματα, τις αγωνίες αλλά και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού που χειμάζει από τις αντιλαϊκές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας.