Εφημερίδα ΑΥΡΙΑΝΗ
Το 7ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να αποδειχθεί το πιο πανηγυρικό πιστοποιητικό γέννησης μιας νέας εποχής για το Κίνημά μας.
Το Συνέδριό μας συμπίπτει με τον κύκλο ενός χρόνου διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία.
Ο χρόνος αυτός που πέρασε ήταν ένας χρόνος επανάληψης του μαθήματος για τον ελληνικό λαό τι είναι και τι σημαίνει η Δεξιά.
Στην εξωτερική πολιτική απουσιάζουμε απ’ όλες τις μεγάλες παγκόσμιες και ευρωπαϊκές διαδικασίες και αποφάσεις. Μέσα σ’ ένα χρόνο το διεθνές κύρος της χώρας που με τόσο κόπο είχαμε κατακτήσει, αναγνωρισμένο από εχθρούς και φίλους, χάθηκε και συνεχίζει να χάνεται.
Στην εσωτερική πολιτική, παρακολουθούμε μια στροφή στο συντηρητισμό. Τα ανησυχητικά φαινόμενα των τελευταίων ημερών στο χώρο της εκκλησίας, είναι τα επίχειρα της πολιτικής της Ν.Δ., να προσεταιρισθεί την εκκλησία για ψηφοθηρικούς λόγους, ενθαρρύνοντας τον πολιτικό της λόγο και την ευθεία ανάμειξή της στην πολιτική ζωή.
Παρακολουθούμε τις μονόπλευρες πολιτικές της υπέρ των αεριτζήδων, των παρασιτικών επιχειρηματιών. Την πολιτική της απέναντι στους αγρότες, τις πενιχρές αυξήσεις στους μισθωτούς. Παρακολουθούμε την έλλειψη πολιτικής για τις μεταολυμπιακές χρήσεις, την επιλεκτική πολιτική απέναντι στα φαινόμενα διαφθοράς, την ανάλγητη πολιτική της απέναντι στους συμβασιούχους. Και φυσικά το μεγάλο εθνικό Βατερλώ της απογραφής και της οικονομικής επιτήρησης της χώρας.
Μπροστά σ’ αυτή τη δυσμενή συγκυρία το Συνέδριό μας καλείται να δώσει μια συλλογική μάχη πολλαπλών διακυβευμάτων.
Πρώτα απ’ όλα μάχη με τον εαυτό μας για να γίνουμε καλύτεροι, να καταπολεμήσουμε τις αιτίες και τα φαινόμενα που μας οδήγησαν στην αντιπολίτευση. Δεν θέλουμε να μειώσουμε το χθες. Θέλουμε να το αξιολογήσουμε δημιουργικά. Η άκριτη υπεράσπιση του χθες από μερικούς δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να το τιμήσουμε. Πρέπει να ανταποκριθούμε γενναιόδωρα στα μηνύματα κριτικής που μας έστειλαν οι εκλογές πριν από ένα χρόνο.
Στα χρόνια που πέρασαν με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δημιουργήσαμε έργο, για το οποίο είμαστε περήφανοι. Για να εισέλθουμε όμως στο αύριο δεν πρέπει να φοβόμαστε την κριτική αποτίμηση αυτού του έργου.
Πρέπει να δώσουμε μάχη με το χρόνο, γιατί για να αλλάξεις πολιτικές δομές και πρόσωπα δεν είναι κάτι που γίνεται εύκολα και αστόχαστα. Έχουμε όλοι μας συνείδηση ότι η διαμόρφωση μιας νέας ευρείας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας μπορεί να στηρίζεται μόνο στην αδιαφιλονίκητη ιδεολογική υπεροχή. Πρέπει να δώσουμε μάχη για να καταπολεμήσουμε ιδεολογικά στερεότυπα, να επεξεργασθούμε με σύγχρονο τρόπο παραδοσιακές αξίες της Κεντροαριστεράς μέσα σ’ ένα μεταβαλλόμενο παγκόσμιο και εθνικό περιβάλλον.
Πρέπει να δώσουμε νέο περιεχόμενο σε παλιές κοινωνικές αξίες, να εγκαταλείψουμε το φόβο του καινούργιου, να το νοηματοδοτήσουμε ριζοσπαστικά και δημοκρατικά.
Πρέπει να σχεδιάσουμε μια οικονομική στρατηγική για τη χώρα. Να προσδιορίσουμε με σαφήνεια τον τύπο της ανάπτυξης που επιδιώκουμε. Να βάλουμε στο κέντρο των επιδιώξεών μας το ευαίσθητο κοινωνικό μας πρόσωπο. Να τοποθετήσουμε στο επίκεντρο της πολιτικής μας την περιφέρεια, τις ανάγκες και τις προοπτικές της.
Πρέπει να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, τα κινήματα, τους φορείς του καινούργιου, τα λαϊκά και τα δημιουργικά στρώματα, με μια νέα προοδευτική πρόταση.
Πρέπει να ενισχύσουμε τη δημοκρατία. Η διαβούλευση, η κοινωνική λογοδοσία και η συμμετοχή είναι το νέο μας τρίπτυχο. Χρειαζόμαστε μια αυθεντική και αδιαμεσολάβητη σχέση με την ίδια των κοινωνία. Οι λαϊκές συνελεύσεις, τα κομματικά, τα τοπικά και τα περιφερειακά δημοψηφίσματα, η ενεργή μας συμμετοχή και σχέση με τα νέα κινήματα, θα πρέπει να αποτελούν τα νέα στοιχεία άμεσης δημοκρατίας που θέλουμε να εισάγουμε στην πολιτική ζωή.
Πρέπει να αλλάξουμε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Η μορφή της οργάνωσής μας πάνω στο μοντέλο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δεν ανταποκρίνεται πλέον στις νέες δομές και στις νέες ανάγκες της κοινωνίας. Αυτός ο τρόπος οργάνωσης έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες στο παρελθόν, δημιούργησε όμως στην πορεία και παραμορφώσεις και προβλήματα. Τα τελευταία χρόνια πολλά στελέχη μας στην κρίση της πολιτικής και του Κινήματος απάντησαν με διαμόρφωση προσωπικών μηχανισμών, που ανατροφοδότησαν την κρίση. Το κόμμα σε πολλές περιπτώσεις έγινε συνομοσπονδία φέουδων και μηχανισμών. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Θέλουμε να ετοιμάσουμε ένα κόμμα που θα επανακάμψει σύντομα και ώριμα στην κυβερνητική εξουσία. Ένα κόμμα, ανοιχτό, δημοκρατικό, συμμετοχικό, κόμμα μαζικό και πολυσυλλεκτικό. Οι πρόσφατες κομματικές διαδικασίες μας άνοιξαν το δρόμο.
Ξέρουμε πώς όλα αυτά απαιτούν προσπάθεια, κόπο, μερικές φορές σύγκρουση αλλά προπάντων απόφαση. ΄Εχουμε συνείδηση ότι το νέο μας κόμμα, το νέο μας πολιτικό πρόγραμμα, οι νέες μας διακηρύξεις πρέπει να χωρέσουν τις προσδοκίες μιας ολόκληρης παράταξης, μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Γνωρίζουμε ότι υποχρεούμαστε μόνο να πετύχουμε. Το 7ο Συνέδριό μας θα είναι η αρχή της επιτυχίας μας.