Εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»
Η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται ήδη ότι έχει γίνει κόμμα του Κέντρου. Η έννοια του Κέντρου δεν είναι μια ουδέτερη πολιτικά έννοια ούτε υποδηλώνει μια ξεπερασμένη πολιτική γεωγραφία.
Όποιο κόμμα καταλαμβάνει το κέντρο στην γεωγραφική πολιτική κλίμακα σημαίνει ότι ασκεί μια πολιτική ήπιων μέτρων που εξασφαλίζουν ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις. Πιο συγκεκριμένα, για ένα τυπικά δεξιό παραδοσιακό κόμμα αυτό σημαίνει ότι ως προς τη διαχείριση των πολιτικών μεθόδων γίνεται πιο φιλελεύθερο και ως προς την οικονομική και κοινωνική πολιτική του μετριάζει την τυφλή εμπιστοσύνη του στην απόλυτη ρυθμιστική αξία των αγορών. Για ένα τυπικά αριστερό παραδοσιακό κόμμα, η μετακίνηση προς το κέντρο σημαίνει κυρίως ότι χάνει τον μονοταξικό αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα του και αποκτά πιο πολυσυλλεκτικά χαρακτηριστικά.
Το ερώτημα για τη δική μας πολιτική ζωή είναι, αν η Νέα Δημοκρατία μπορεί να καταστεί κόμμα του Κέντρου. Η πρώτη μου παρατήρηση αφορά την παράδοση της Δεξιάς στον τόπο μας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για ένα κόμμα που έχει ισχυρές ρίζες στον αυταρχισμό να μπορεί να αποκτήσει μια ήπια μεταρρυθμιστική λογική, ένα συνετό δημοκρατικό πνεύμα, κυρίως σε ό, τι αφορά τη διαχείριση του κράτους και την αντιμετώπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Ήδη έχουμε τα πρώτα συμπτώματα της γνωστής παθογένειας της Δεξιάς. Παρά το γεγονός ότι η στάση της Νέας Δημοκρατίας ήταν προσεκτική τον πρώτο καιρό μετά τις εθνικές εκλογές, εξαιτίας των ευρωεκλογών και της διοργάνωσης των ολυμπιακών αγώνων, τις τελευταίες εβδομάδες αρχίζουν να εμφανίζονται οι γνωστές προπατορικές αμαρτίες της Δεξιάς. Σε δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες η πλειοψηφία των διευθυντικών στελεχών δικτύου εκκαθαρίζεται εν μια νυκτί. Σε μια από αυτές ο αρχισυνδικαλιστής της ΔΑΚΕ γίνεται προσωπάρχης! Η υπουργός Παιδείας έχει έτοιμη διάταξη, ευρισκόμενη αυτή τη στιγμή στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία καταργεί όλους ανεξαιρέτως τους διευθυντές και προϊσταμένους γραφείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προκειμένου να διοριστούν οι αρεστοί της παρούσας κατάστασης.
Για τη μεγάλη υπόθεση της Θεσσαλονίκης, την EXPO 2008. Ενώ επί ΠΑΣΟΚ όλα τα όργανα διεκδίκησης είχαν διακομματικό χαρακτήρα, τώρα η Νέα Δημοκρατία καθιστά το κύριο όργανο διεκδίκησης της EXPO, δηλαδή την Εκτελεστική Γραμματεία, αμιγώς μονοκομματικό όργανο. Η θητεία των αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων γίνεται μονοετής, για εξαιρετικά προφανείς λόγους! Ο κατάλογος δεν εξαντλείται εδώ, αλλά τα παραδείγματα είναι εύγλωττα.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά τα ελάχιστα δείγματα της κυβερνητικής πολιτικής. Μέσα από την αοριστία των κυβερνητικών προθέσεων και την έλλειψη σοβαρής κυβερνητικής πράξης, διαλέγω ένα μόνον παράδειγμα από τα ανακοινωθέντα των υπουργών της Νέας Δημοκρατίας. Θα αυξηθεί το καταβαλλόμενο νοσήλιο στις μονάδες του ΕΣΥ. Μέχρι τώρα τα ελλείμματα από το χαμηλό νοσήλιο κατέβαλε ο κρατικός προϋπολογισμός. Η αύξηση των νοσηλίων σημαίνει υπέρμετρη επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων, άρα σοβαρή αύξηση των καταβαλλόμενων εισφορών από τους Έλληνες πολίτες. Αν ο επιδιωκόμενος στόχος είναι η οικονομική εξυγίανση του ΕΣΥ, τότε επιλέγεται λάθος τρόπος. Διότι πιθανές δυσκολίες των ασφαλιστικών ταμείων ή σοβαρή αύξηση του κόστους της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, οδηγούν πιθανόν σε ιδιωτικές ασφαλιστικές καλύψεις. Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι σε ποιο σημείο ισορροπεί η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας μεταξύ κοινωνίας και αγοράς, ώστε να έχει την απαίτηση να καλύψει το χώρο του Κέντρου;
Το Κέντρο ανήκει σε αυτούς που παραδοσιακά το εκφράζουν. Η σοβαρή υποχρέωση του ΠΑΣΟΚ είναι να το καταστήσει αυτό εκ νέου σαφές.