Σε εποχές κατά τις οποίες διεθνείς σκοπιμότητες ωθούν σε μιαν υπερεντατική ενίσχυση της Ασφάλειας, η υποχρέωση της πολιτικής και των πολιτών είναι να υπερασπίζονται τις θεμελιώδεις ανθρώπινες ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα, ώστε να διατηρείται η μεταξύ τους αναγκαία και χρήσιμη ισορροπία. Για να είναι αποτελεσματική και αποδεκτή η Ασφάλεια δεν πρέπει ποτέ οι υπέρ αυτής ρυθμίσεις να εξουθενώνουν ή να ακυρώνουν τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Το νομοσχέδιο για το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας που εισηγείται η Κυβέρνηση και του οποίου η συζήτηση αρχίζει σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, εισάγει δυστυχώς ρυθμίσεις που ευθέως αντιβαίνουν στο Σύνταγμά μας, θίγουν σταθερές αρχές του δικαιϊκού μας συστήματος και υιοθετούν ένα πνεύμα ριζικής αντίθεσης με τον ποινικό μας πολιτισμό.
Πιο συγκεκριμένα:
- Σε ότι αφορά το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης.
– Προβλέπεται η δυνατότητα παράδοσης Ελλήνων πολιτών σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε. προκειμένου να διωχθούν για ορισμένο έγκλημα. Παρά το γεγονός ότι ορίζονται πολλές και συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την έκδοση ημεδαπών, η νομοθετούμενη δυνατότητα παράδοσής τους προσκρούει ευθέως στο άρθρο 5 του Συντάγματος, το οποίο κατά ένα μεγάλο μέρος της συνταγματικής και ποινικής επιστήμης απαγορεύει την έκδοση ημεδαπών.
– Καταργείται η αρχή του διπλού αξιοποίνου για 32 μεγάλες κατηγορίες αδικημάτων, αρχή η οποία πρέπει πάντοτε να διερευνάται πριν από κάθε απόφαση έκδοσης. Η Ελληνική Κυβέρνηση πρωτοτυπεί στο πλαίσιο της Ε.Ε. και διευρύνει αστόχαστα τον κατάλογο των αδικημάτων για τα οποία καταργεί την διερεύνηση του διπλού αξιοποίνου, χωρίς μάλιστα αυτό να το ζητά ή να την υποχρεώνει η Απόφαση -Πλαίσιο που υπέγραψε το Συμβούλιο των Υπουργών. Έτσι π.χ. η Απόφαση- Πλαίσιο επιβάλει την κατάργηση του διπλού αξιοποίνου στην παραχάραξη μόνον, αλλά όλως περιέργως η Ελλάδα με το δικό της νόμο θα περιλαμβάνει όλα τα εγκλήματα περί το νόμισμα!! Οι Ευρωπαίοι ζητούν την κατάργηση του διπλού αξιοποίνου μόνο στη καταδολίευση και η Ελληνική Κυβέρνηση σπεύδει να εντάξει στο νομοσχέδιό της όλα τα εγκλήματα σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων! Τέτοια παραδείγματα πολλά!
Με άλλα λόγια η Ελλάδα σπεύδει να καταργήσει μονομερώς τον έλεγχο του διπλού αξιοποίνου για πολύ μεγάλο αριθμό πράξεων χωρίς να το ζητά η Απόφαση- Πλαίσιο.
– Εισάγονται έννοιες όπως ρατσισμός, ξενοφοβία ή δολιοφθορά χωρίς να ορίζεται με σαφήνεια ποιες είναι επακριβώς οι πράξεις που συνιστούν αξιόποινη συμπεριφορά για τις περιπτώσεις αυτές. Καθιερώνεται έτσι καθεστώς πλήρους ανασφάλειας ως προς τα εγκλήματα αυτά, για τα οποία δεν ελέγχεται το διπλό αξιόποινο πριν από την εκτέλεση ενός Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης.
- Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
– Εισάγεται για πρώτη φορά στο ελληνικό δίκαιο η έννοια της τρομοκρατικής πράξης, ως μεμονωμένης δράσης ενός προσώπου. Ακόμα και οι Γερμανοί που πρόσφατα ενσωμάτωσαν την Απόφαση- Πλαίσιο στη δική τους ποινική νομοθεσία αρνήθηκαν να θεσπίσουν διάταξη που να τυποποιεί το τρομοκρατικό έγκλημα ως δράση ενός ατόμου. Αντιθέτως, συνέδεσαν την πιθανότητα να βλαβεί μια χώρα ή ένας διεθνής οργανισμός από μια τρομοκρατική ενέργεια με την ύπαρξη και δράση οργανωμένης τρομοκρατικής ομάδας.
– Τυποποιούνται για πρώτη φορά ως τρομοκρατικές πράξεις μια σειρά από κοινά εγκλήματα (π.χ. αρπαγή ανηλίκου, διακεκριμένη φθορά ξένης περιουσίας κλπ), εφόσον βεβαίως τελούνται υπό συνθήκες που είναι δυνατόν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα ή ένα διεθνή οργανισμό και με σκοπό να εκφοβίσουν έναν πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν σε παράνομη πράξη ή παράλειψη δημόσια αρχή ή διεθνή οργανισμό. Ο εξαιρετικός κίνδυνος από τη ρύθμιση αυτή συνίσταται στο ότι εισάγονται ασαφείς έννοιες (π.χ. σοβαρή βλάβη της χώρας) ή σκοποί (π.χ. σοβαρός εκφοβισμός) των οποίων το περιεχόμενο δεν μπορεί να προσδιοριστεί με επάρκεια, γιατί δεν υπάρχουν αυστηρά προσδιορισμένες ερμηνευτικές προσεγγίσεις.
– Προβλέπεται για πρώτη φορά ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών για εκείνον ο οποίος παρέχει πληροφορίες ή υλικά μέσα για την τέλεση μιας τρομοκρατικής πράξης, χωρίς να ενδιαφέρει καν η τέλεσή της. Πρόκειται για διάταξη απαράδεκτη για ένα σύστημα αντικειμενικού ποινικού δικαίου, όπως είναι το ελληνικό. Συγκρούεται με την βασική αρχή του Ελληνικού Ποινικού Συστήματος, σύμφωνα με την οποία αυτός που βοηθά στην εκτέλεση ενός εγκλήματος μπορεί να τιμωρηθεί μόνο αν έχει τελεστεί η άδικη πράξη από το φυσικό αυτουργό.
Η αντινομία της προτεινόμενης ρύθμισης φαίνεται καθαρά στο ακόλουθο παράδειγμα: Ο φυσικός αυτουργός μιας φθοράς ξένης περιουσίας που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική πράξη τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τριών έως πέντε ετών (άρθρο 40 του νομοσχεδίου) και αυτός που απλώς συμβάλλει με πληροφορίες στο έγκλημα αυτό τιμωρείται με ποινή κάθειρξης έως δέκα χρόνων !
– Με το άρθρο 42 του νομοσχεδίου διευρύνεται απεριόριστα ο αριθμός των υπόπτων σε βάρος των οποίων μπορεί να διαταχθούν ειδικές ανακριτικές πράξεις, όπως η δυνατότητα ελέγχου του DNA. Με δεδομένο ότι τα μέτρα αυτά μπορεί να διαταχθούν όχι μόνο για τα τρομοκρατικά εγκλήματα αλλά και για τις προπαρασκευαστικές τους πράξεις όπως και για τις πράξεις παροχής πληροφοριών και με δεδομένη την ασάφεια των όρων που συγκροτούν το τρομοκρατικό έγκλημα, αναρωτιέται κανείς αν θα υπάρχει άνθρωπος που ως ύποπτος δεν θα υφίσταται τις ειδικές ανακριτικές πράξεις.
Με βάση τα παραπάνω καλώ την Κυβέρνηση να επανεξετάσει τη στάση της και να αποσύρει εξαιρετικά επικίνδυνες για το μέλλον της
Δημοκρατίας και των Ελευθεριών ρυθμίσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά την προσέγγιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των
κρατών- μελών της και όχι την ταύτισή τους. Συνεπώς, η Κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες και τα ατομικά
δικαιώματα των πολιτών. Αν δεν το πράξει, το ΠΑΣΟΚ θα καταδείξει την οφειλή της και την ευθύνη της και φυσικά θα απορρίψει με τη
ψήφο του έναν τέτοιο κόλαφο.